Three Ponds Valley FCI

Grupa VIII, sekcja 2, standard FCI 125

English Springer Spaniel (grupa VIII, sekcja 2, standard FCI 125)



Charakter i budowa

Przy spojrzeniu na Springer Spaniela Angielskiego powinniśmy odnieść wrażenie harmonii jego budowy, zwartej i silnej sylwetki oraz radosnego usposobienia.

Jest psem czujnym, posłusznym i opanowanym oraz bardzo towarzyskim i pełnym energii, bez śladu agresji w stosunku do ludzi. Uwielbia pieszczoty, zabawy i długie spacery. Niektórzy twierdzą, że Springer Spaniel Angielski jest jak „rzep”, bo cały czas chce być w bezpośrednim sąsiedztwie swojego opiekuna.
Jest odważny i wesoły, a jednocześnie bardzo delikatny w kontaktach z dziećmi. Jest fantastycznym psem rodzinnym, mającym wesołe usposobienie i bezgranicznie kochającym swoją rodzinę.

Co jest lepsze od springera ....... dwa springery!


Głowa Springer Spaniela Angielskiego nie powinna być zbyt szeroka, powinna być lekko zaokrąglona, a stop wyraźnie zaznaczony.

Kufa pełna, proporcjonalnej długości do czaszki  z dostatecznie  wydajną faflą.

Szczęka powinna być silna, z kompletnym uzębieniem i prawidłowym zgryzem nożycowym.

Oczy średniej wielkości, migdałowego kształtu , o łagodnym wyrazie, koloru brązowego.

Uszy zwisające i przylegające do głowy, osadzone na linii oczu.

Tułów silnie umięśniony z dobrze rozwiniętą i dość głęboką  klatką piersiową, zaznaczone przedpiersie i dobrze wysklepione żebra.

Szyja powinna być dość długa, dobrze umięśniona , aby nadać psu ogólne wrażenie elegancji (nie wskazana jest zbyt duża fałda podgardlana).

Ogon osadzony  lekko poniżej linii grzbietu i noszony z żywiołową akcją poziomo (nie wskazane jest zadzieranie ogona). Pióro na ogonie powinno harmonizować się z ogólnym wyglądem psa.

Przednie łapy proste o dość mocnym kośćcu, a łokcie przylegające do tułowia. Palce związane i zwarte, zaokrąglone z mocnymi i pełnymi poduszkami. Zaznaczona łopatka i kątowanie (kątowanie przodu)

Tylne łapy dość szerokie, dobrze rozwinięte i umięśnione o łagodnym kątowaniu.

W ruchu przednie łapy powinny być daleko i swobodnie wyrzucane do przodu, a tylnie do tyłu wprost po linii poprzednich, ale w przeciwnym kierunku.

Włos powinien być gładki i dość gęsty, średniej długości i przylegający, wskazany jest jak najbardziej prosty.

Prawidłowe umaszczenie to wątrobiano – białe, czarno – białe lub jedna z tych kombinacji z podpalaniem (zazwyczaj na policzkach , nad oczami i pod ogonem).